Programmatoelichting:

Programma 

Daria van den Bercken piano

Franz Schubert 1797-1828
uit: 4 Impromptu’s opus 90 D899 (1827)
- nr.1 in c: Allegro molto moderato 

Sergej Rachmaninov 1873-1943
uit: 12 Romances opus 21
- nr.5: Seringen (transcriptie van Rachmaninov voor piano solo)

Claude Debussy 1862-1918
uit: 12 Préludes (Deuxième livre, 1912-1913)
- nr.2 …Feuilles mortes

Franz Liszt 1811-1886
uit: 2 Concertetudes (1862)
- nr.1: Waldesrauschen

*

Claude Debussy
uit: 12 Préludes (Deuxième livre)
- nr.5: …Bruyères
uit: Images (Premier Livre, 1905)
- nr.1: Reflets dans l’eau 

François Couperin 1668-1733
uit: Troisième livre, ordre XIII (1722)
- nr.1: Les lis naissans
- nr.2: Les rozeaux

*

Franz Liszt
uit: Années de pèlerinage: deuxième année (Italie) (1838-1861)
- nr.6: Sonetto 123 del Petrarca
uit: Années de pèlerinage: première année (Suisse) (1848-1855)
- nr.6: Vallée d’Obermann

Programmatoelichting

Human: Nature, An Imaginary Suite

Voor dit programma heb ik een reeks werken gekozen die ik heb verweven tot een suite, waarin elke compositie op zijn eigen manier op de natuur reflecteert. De muziek is geïnspireerd op het romantische idee van de natuur: zo klinkt er muziek die de natuur portretteert, herinneringen aan de natuur oproept, de natuur als metafoor gebruikt en muziek die gebaseerd is op gedichten en proza over onze relatie met de natuur. 

Door de eeuwen heen hebben componisten uitdrukking gegeven aan de schoonheid van de natuur, waarbij zij zich ook lieten inspireren door de filosofie. Zo sluit dit programma af met een poëtische meditatie waarin Liszt de natuur gebruikt als metafoor voor leven en menselijk lijden. Bij de samenstelling van dit programma heb ik sterk ervaren dat de natuur groter is dan wij, groter dan onze grootste vreugden en diepste zorgen. De natuur zal en moet altijd een bron van inspiratie blijven voor de mensheid en de kunst, en het is onze verantwoordelijkheid om er met zorg en respect mee om te gaan.

Seringen (Lilacs) is een lied van Rachmaninov op het gelijknamige negentiende-eeuwse gedicht van Ekatarina Beketova. Daarin worden seringen omschreven als de plek waar ‘geluk leeft’. Rachmaninov bewerkte dit populaire lied zelf voor piano solo en speelde het vaak als toegift bij zijn concerten.

Zoals de delen van een danssuite elkaar afwisselen, zo is de denkbeeldige suite van vanmiddag gebaseerd op beelden en ideeën van de natuur, sommige licht, andere wat serieuzer van karakter. In Feuilles mortes (Dode Bladeren) geeft Debussy blijk van een onnavolgbaar vermogen om verstilling uit te drukken. Als een zucht vervagen de noten en geven zo uitdrukking aan de melancholie van de herfst. 
Franz Liszt kon schilderen met geluid en maakte de natuur graag tot onderwerp. Zo ook in Waldesrauschen, een concertetude waarin het ritselen van bladeren in een bos door een storm wordt onderbroken.

*

Na de romantiek van Liszt vervolgt de suite met muziek van Debussy, muziek van een halve eeuw later. Debussy was bekend met Liszts Waldesrauschen en componeerde met Reflets dans l’eau qua stijl en verbeelding een geheel eigen reactie op dit werk.
François Couperin, Debussy’s barokke landgenoot, bracht het genre van de klaviersuite tot grote hoogte. In de titels van zijn klavecimbelwerken portretteert Couperin soms tijdgenoten, spottend of vol lof.

*

In de negentiende eeuw was de natuur vaak een toevluchtsoord tegen de onderdrukkende krachten van de samenleving, een plek met ruimte voor spirituele groei en zelfrealisatie. Voor Liszt was de natuur nog veelomvattender: hij zag kunst, filosofie, spiritualiteit en geloof als verschillende takken van dezelfde familie, en de kunstenaar als een levende uitdrukking van God, de natuur en de mensheid. Vallée d’Obermann vormt het sluitstuk van deze suite. Het werk is geïnspireerd op Obermann, hoofdpersoon uit de gelijknamige roman van de Franse schrijver Étienne Pivert de Senancour. Deze Obermann verbindt zijn eigen lijden met de natuur en gebruikt, evenals Liszt, de natuur als achtergrond voor levensfilosofie en als metafoor voor een mentale toestand.

naar een toelichting van Daria van den Bercken

Biografie

Daria van den Bercken
De Nederlands-Russische pianiste Daria van den Bercken brengt pianomuziek op een frisse manier tot leven. Niet alleen door haar spel, maar ook door haar avontuurlijke manier van programmeren. Ze combineert een klassieke pianistencarrière met het ontwikkelen van nieuwe concertformules en optredens op onverwachte locaties. Daarbij richt zij zich op een breed publiek waarmee ze enthousiast en open communiceert.

Daria van den Bercken is geboren in Utrecht en studeerde aan de Indiana University Jacobs School of Music bij Menahem Pressler en aan het Conservatorium van Amsterdam bij Mila Baslawskaja en Naum Grubert. In 2005 won ze de Concertgebouw Vriendenkrans Prijs, in 2006 en 2008 de Dutch Classical Talent Award en in 2012 de Amsterdamse Kunstprijs.

Als soliste heeft Daria opgetreden met dirigenten als Ton Koopman, Yannick Nézet-Seguin en Stefan Asbury en met onder meer het Orchestre Philharmonique de Radio France, Rotterdams Philharmonisch Orkest, Seoul Philharmonic Orchestra, Los Angeles Chamber Orchestra (artist in residemce), Noord Nederlands Orkest en philharmonie zuidnederland.

Solorecitals gaf ze in vooraanstaande concertzalen als Konzerthaus Wien, Kings Place in Londen, Zipper Hall in Los Angeles en bij het It’s All About Piano! Festival in Londen. En ze is ze natuurlijk ook geregeld te gast op belangrijke podia in Nederland.

Daria ontwikkelde projecten en concertformats als Handel At The Piano, Keys to Mozart en Scarlatti Merged waarmee ze nieuw publiek weet te bereiken. In 2016 heeft ze de Keys to Music Foundation opgericht, waarmee ze nieuwe projecten en concepten ontwikkelt, op zoek naar nieuwe wegen en vormen voor klassieke muziek in de 21ste eeuw.

Daria van den Bercken is Steinway Artist en Sony Classical Artist.

Podium Klassiek 

Bekijk het fragment van Daria van den Bercken in Podium Klassiek: 

Binnenkort in Amare