Unity in Diversity

 De muziek verwijst naar sociale gebeurtenissen, religieuze rituelen, economische omstandigheden en ingrijpende historische gebeurtenissen die deel uitmaken van het DNA van de Europese identiteit.

De peervormige luit en cister, begeleid door zang, verwijst symbolisch naar Apollo, de mythologische god van de poëzie en muziek. Het staat voor schoonheid, melancholie en harmonie. Doorheen de rijke geschiedenis van Europa heeft het instrument talrijke morfologische vormen aangenomen: van de Griekse Bouzouki, Balkan tambura, Napolitaanse mandoline, Engelse cister, Portugese gitaar, tot de Midden- en Noord-Europese luit, chitarrone en theorbe familie. Turkse instrumenten zoals de saz en de Arabische oud maken ook deel uit van het Europese muzikale erfgoed. De veelzijdigheid komt tot uiting in de eenheid als in een polytekstueel motet waarin verschillende verhalen hetzelfde onderwerp beschouwen. De onderliggende motivatie: wederzijds begrip, als gelukkige voorwaarde voor samenleven in een tijd van fatalisme, uniformiteit en fragmentatie.